The Sextones (US) Funk & Soul De Haven Aarschot (19-04-2019) reporter & photo credits: Rootsville info club: De Haven info band: The Sextones booking: Rootstown © Rootsville 2019

Ze hebben uiteraard er al het grootste deel opzitten van hun "European Tour" deze "Sextones". Nog onderhevig aan de jetlag konden we op maandag 8 april in de "Blauwe Kater" niet het volledige concert uitzitten dus zagen we ons dan ook verplicht om dit concert in "De Haven" mee te pikken. Meteen ook een primeur om eens naar deze nieuwe concert locatie in Aarschot af te zakken. Een "Haven" kan je ook gaan associëren met het vrachtverkeer van containers langs onze Vlaamse wateren maar daarvoor is de naburige "Demer" totaal ongeschikt. Hier gaat het over een veilige haven in de oude magazijnen van "Cristal Monopole" waar de gemeenschappelijke noemer niet water of limonade is maar gewoon muziek.

The Sextones ontstonden in 2007 uit de Mark Sexton Band met leden die elkaar kenden vanaf 'High School'. In 2015 brachten ze hun debuutalbum uit en ervoor in 2014 kwam toetsenist Ryan Taylor de band te vervoegen waarna in 2017 het album "Moonlight Vision" (album report) op de markt kwam. De band bestaat naast Mark Sexton (vocals & guitar) ook nog uit Alexander Korostinsky (bass), Daniel Weiss (drums) en Ryan Taylor (keys). We leerden deze gasten vorig jaar kennen in het naburige Herselt. Toen totaal overdonderd van de funk en soul die deze youngsters brachten hielden we ons woord en zouden we ze terug gaan zien als ze België aandeden. Ladies and gents without further ADO we give you The Sextones.

Aangekomen moesten we ons door een labyrint een weg banen van op pensioen gestelde waterkratten richting plaats van gebeuren. Aan het einde van de betonnen bunker doemde plots de heilige kraal op alwaar deze concertzaal was gevestigd. Van de nood een deugd makend was er ook hier een soort bar opgetrokken door diezelfde kratten maar waar de promotie voor "Cristal Monopole" totaal van ondergeschikt belang meer is daar de stekker van dit familiebedrijf er reeds in 2015 door de FAVV werd uitgetrokken. Nu dus een veilige "Haven" voor muziek. Hier en daar was er afscheiding van de restanten van dit magazijn door zwarte doeken om enigszins met de akoestiek een beetje tot aanvaarbare normen te komen.

Voor hardrock, Indie of andere gothic toestanden geen probleem maar een intiem jazzconcert zal ik ze hier nog niet meteen zien geven. Voor de "Funk & Soul" van deze "The Sextones" zou alles wel in orde komen want achter de knoppen stond den Daniël en die verzekerde me dat het allemaal wel OK was. De belichting was dan weer een ander paar mouwen want die bestond enkel uit frontlicht incluis enkele robuuste rotors. De muren werden dan weer gecamoufleerd door enig lichtspel alsof het hier al "half oogst" was. Toch ook een tip aan de inrichters. Met concerten waarop gegokt wordt op de leeftijdscategorie van boven de 30, een paar walking diner tafeltjes zouden niet misstaan in deze toch wel kille ruimte, voor de jumpers van de garagepunk van "Bruce" zijn ze uiteraard totaal overbodig.

"Black & White" is de opener van deze funky "Sextones" en meteen ook om mijn camera voor de veiligheid op diezelfde instelling te gaan zetten. Nummers als "Can't Be Borrowed" en uit hun album "Moonlight Vision", "Drunk Off Your Love" deden de aanwezigen al onmiddellijk meedeinen maar voor de echte funky floorfillers werd het nog even wachten. Dronken van de "Estaminet" gaan we hier niet worden want morgen is er nog een feestje. De setlist bestond uit één enkel gedeelte want om overlast tegen te gaan en de niet-culturele buren te vriend te houden moet het hier rond de klok van 10PM al opgekuist zijn.

Toch wat peper dan met "Push On Through" en zie er werd gedanst en zo kwamen bij de wat oudere aanwezigen de herinnerringen boven met namen als de "Averige White Band" of voor de meer gesofisticeerden de soul van een "Curtis Mayfield", dit om maar mee te geven dat deze "Sextones" over de nodige kwaliteit beschikken. Met "Last For Ever" werden we dan weer getransformeerd richting disco uit de 90-ties era en begon zo ook het feestje op toeren te komen. Met een bruggetje schakelden Mark & co dan met "Be My Girl" weer over naar hun vertrouwde funk. "Can't Stop" werd dan hun afsluiter want de buren klopten reeds op de muren :-). Clean sheet zouden ze in het voetbal zeggen maar misschien ook een beetje te clean want wat miste ik nog steeds die opzwepende Archie Bell & The Drells van vorig jaar. Wedden dat we dan allemaal uit de bol zouden zijn gegaan. Nog dit Mark, volgende jaar terug? akkoord, maar dan met een nieuwe plaat! You better think...